آسمان آبی جندابه

نشستم در فراقت گریه کردم

تمام شب به یادت گریه کردم

میان کوچه های سرد و خلوت

به یادت بی نهایت گریه کردم

تمام روز در فکر تو بودم

چو دیدم رد پایت گریه کردم


در آن خاموشی سرد و مه آلود

به آهنگ صدایت گریه کردم

تو ای ابر بهاری شاهدی که

چگونه من به پایت گریه کردم

مبار ای آسمان امروز دیگر

که دیشب من به جایت گریه کردم

هلند را به سرزمین «لاله‌ها» می‌شناسند. گل‌های لاله در هلند اواخر ماه اکتبر و اوایل نوامبر/آبان و آذر کاشته می‌شوند. در هلند سالیانه بیش از 3 میلیارد شاخه گل لاله کاشته می‌شود و برداشت آنها در ماه می/اردیبهشت صورت می‌گیرد. بیش از دو سوم این گل‌های لاله به آمریکا و آلمان صادر می‌شود.

دل من داشت به چشمان توعادت می کرد

به شب زلف پریشان تو عادت می کرد

دل هر جایی و بی تاب و قرارم انگار

کم کمک داشت به زندان تو عادت می کرد

چشم من کاش میان شب خود جان می داد

تا به خورشید فروزان تو عادت می کرد

فکر می کرد لبم ، تا به ابد می مانی

که به لبهای هوسران تو عادت می کرد

او ندانست که تو می روی و دل باید

به غم لحظه ی پایان تو عادت می کرد

نفسم ‏، فکر کن این عشق هوس بود و فقط

دل من داشت به چشمان تو عادت می کرد

التماس به خدا شجاعت است .

اگر برآورده شود حاجت است.

اگر برآورده نشود حکمت است.

التماس به خلق خدا شرمندگی است .

اگر برآورده شود منت است.

اگر برآورده نشود ذلت است.

ازفرمایشات حضرت علی (ع)

خدا یا با  تو  دلشادم

پناهم باش

به رنگ آسمانم من

اگر باران ببارد،

باز می آیم

درون کوچه امید!

و از ترکیب دستانم

برایت چتر می سازم

مبادا...

قطره ای باران بیازارد

نگاه مهربانت را!

کنار باغ چشم تو

فکر جوانه میکنم

به غمزه نگاه تو

گلی نشانه میکنم

دلم سئوال میکند

که مانده ای؟نمیروی؟

به او اشاره میکنم

تو را بهانه میکنم

در سکوت شام ، اگر بانگ سحر می ­خواستم

ای نشانت آفتاب! ازتو خبـــر می ­خواستم

گـرچه می ­افتادم از فرط عطش، برسنگ­ ها

تا تورا پیـــدا کنم با شــوق برمی­ خاستم

چون توئی خـورشید شب­های ملا­انگیز من

ای پدر! از هر کس و ناکس پدر می ­خواستم

هـــرچه سیلی بیشتر بر صورتم آمد فرود

من تو را از هـــر زمانی بیشتر می­ خواستم

کوچه ­ها بن بست و درهای فراوان بود و من

تا تماشای تو خــود را دربه­در می ­خواستم

هـرکجا رفتم نصیبم سنگ بود از هر طرف

من فقط آغوش گـرمت را سپر می ­خواستم

از زمین جـز خار بر پایم نرفت و زین سبب

ازخــدا تنها فقط یک بال و پر می ­خواستم

نــذر ناز چشم تو، ویــرانه خفتن­های من

درمقـابل از تو تنها یک نظــر می ­خواستم

تشتـــی آوردند از بس بیقــرارم دیده­اند

آب و نان از سفره­ی دشمن مگر می ­خواستم

ناگهـــان، من بودم و تشت پــراز آواز تو

من کجا در مقطع این شعر، سر می ­خواستم