آسمان آبی جندابه

دل من تنها بود
دل من هرزه نبود
دل من عادت داشت
که بماند یک جا
به کجا؟
معلوم است
به در خانه ی تو
دل من عادت داشت
که بماند آن جا

منتظر مثل بهار
پشت یک پرده تور
که تو هر روز آن را
به کناری بزنی

دل من ساکن دیوار و دری
که تو هر روز از آن می گذری
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه آن باغچه بود
که تو هر روز به آن می نگری
دل من عادت داشت

 نشیبند به تماشای بهار