نسترن چهارشنبه 90/3/25 , 12:34 ع قاسم ترابی نظر یک اطاق تاریک و چراغی کهنه لخت و عریان در خواب نسترن میرود از شاخه ء خشکیده کمی بالا تر یک اطاق تاریک یک سبد راز و نیاز و دریغ از پرواز همه جا تاریک است روی آن نقطه ء سرخ لخت و عریان در خواب بانگ مرغ سحری نزدیک است نسترن میرود از شاخه کمی بالا تر پلک چشم سیهم میلرزد تا شود روز سپیدم آغاز
